چرا

زندگی مثل دوچرخه هست باید

پا بزنی تا به نتیجه برسی . . . من که همش پا میزنم تا در دو ماراتن اول بشم

ببوسالاری

 شاید یک روز بتونم این مطلب رو بنویسم . فعلا که .... ببو ببو شدم و تو کار های خونه موندم

این کجا و آن کجا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

من کجا و تو کجا .من سر کارم تو چی ؟ درس می خونی

نمی دانم كه لایق بر تشرف بوده ام یا نه نمی دانم پشیمان از تخلف بوده ام یا نه نمی دانم صفائی كردم اندر خانه ات یا نه نمی دانم بهائی داشت اشك و ناله ام یا نه نمی دانم پر از تو, خالی از خود گشته ام یا نه

 فردا صبح که بیدار می شی و چشماتو باز می کنی یادت باشه که شب قبلی یکی به یاد تو چشماشو بسته

 زندگي طاس خوب آوردن نیست ، طاس بد را خوب بازی کردن است

  گفتم دوستت دارم نگاهي به من کرد و گفت:چند تا؟ دستام رو بالا آوردم و تمام انگشتهاي دستمو نشونش دادم اما اون به کف دستام نگاه مي کرد که خالي بو

 عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند و تو از او رسم محبت بیاموزی .............خیانت تنها این نیست که شب را با دیگری بگذرانی ... خیانت میتواند دروغ دوست داشتن باشد ! خیانت تنها این نیست که دستت را در خفا در دست دیگری بگذاری ... خیانت میتواند جاری کردن اشک بر دیدگان معصومی باشد دلم همچو آسمان،پر از ابرهای بارانیست، ای کاش دلم امشب بگرید، شاید که بغض عشق در چشمانم بشکند

My best friend

تنهایی

فرزندانم

نرود خواب به چشم تر من .عزيزانم ، فرزندانم ، هميشه سربلند باشيد

این کجا و .... آن کجا ؟

گاهی با خود فکر می کنم ، چگونه است که ما ، در این سر دنیا ، عرق می ریزیم و وضع مان این است و آنها ، در آن سر دنیا ، عرق می خورند و وضع شان آن است! ... نمی دانم ، مشکل در نوع عرق است یا در نوع ریختن و خوردن؟

 تو چی فکر می کنی ؟

بعضی ها اونقدر روحشون بزرگ و با عظمته که تا وقتی هستن عقلمون نمی تونه وسعت مهربونی شون رو درک کنه ، اما وقتی میرن ، جای خالی شون رو به وسعت یه دریا کنارمون حس می کنیم

تقدیر

 

می خواهم بگویم تنهائی ما آدمها مثل رودخانه ای همیشه در ما جاری ست و

 روزی که پرواز به سوی ملکوت اعلی کنیم آنگاه دیگر تنها نیستیم همچون فرزندی

 در آغوش مادر آرام می گیریم و آن لحظه عجب حالی داریم و من امروز رسته از

هر وابستگی آرامم .می بینم سفر نزدیک است و باید لبخند بزنم

                                                      بر هر آنچه تقدیر من است.

معمای کشور من....

افتخار کنيد.......

فناوري هسته ايي ايران در کنار ديگر افتخارات اين مملکت :

8000 دکتر بيکار .....

       7ميليون جوان بيکار .....

                  از هر 10 ازدواج 6 طلاق ......

                                          6ميليون معتاد.....

                                               ابتلا 68% به افسردگي .....

 مصرف سالانه 500 ميليارد تومان دخانيات .....

                           رسيدن سن فحشا به 14 سالگي ......

                                    فروش سالانه 13 هزارکلیه.....و....و....

beside nuclear power in iran.

        8000 unemployment doctor.

                 7milion unemployment youngs.

in every 10 marriage 6 divorced.

        6milion eddicted .

               68% depretion .

the age of prostitution 14 years old .

                   selling 13000 kidneys in a year

 

معمای زندگی من....

حالا دیگر فهمیدم که دیگر نمی خواهم دنبال "خبرگان" بگردم و صرفا می خواهم زندگی کنم .فهمیدم خشم من ، به من درس مسئولیت پذیری وتکبرم درس فروتنی می دهد .پس به هر دوی آنها با دقت گوش می کنم .شروع  به خوردن غذاهای طبیعی کرده ام .با قضاوت دیگران و یاسها وناامیدی هایم با ملایمت برخورد می کنم .برای خودم مبلغ زیادی خرج کردم و از تمام دقایقم لذت بردم.یاد گرفتم همیشه نمی توان کامل و درست بود لذا در آن صورت اشتباه وجود نداشت .یاد گرفتم خودم را در غم دیگران شریک کنم به جای اینکه قلب و درون خودم را بی جهت سنگین کنم.توانستم خودم را برای تمامی لحظاتی که فکر می کردم سعی لازم نکردهام ، ببخشم.همه ی کشمکش های درونیم آرام شدند خوب هست ، واقعا خوب هست . شروع به گوش کردن حرف های جسمم کردم .او همیشه واضح حرف می زند .چه در ضعف و چه در حساسیت یا بی میلی یا حتی در گرسنگی .حال از هیچ ترسی نمی ترسم. دیگر گذشته را به حال نمی اورم و نگران آینده نیستم .حالا در حال زندگی میکنم. در حال .... طوری که زندگی من زنده هست .زنده ....